Εκφυλιστική οστεοαρθρίτιδα και πόνος: Μια μεγάλη ιατρική παρανόηση;
Οι επεμβάσεις παραμένουν ακόμη η προτιμώμενη μέθοδος στη συμβατική θεραπεία της εκφυλιστικής οστεοαρθρίτιδας. Ας ξαναθυμηθούμε το σημαντικότερα στοιχεία: Περίπου το 5% των Ελλήνων πάσχει από πόνους που – υποτίθεται – προκαλούνται από εκφυλιστική οστεοαρθρίτιδα. Και 2% των Ελλήνων καθημερινά, με αυξανόμενη τάση. Όταν οι ασθενείς ρωτούν για εναλλακτικές θεραπευτικές χειρουργικής επέμβασης ή θέλουν να μάθουν αν ο χόνδρος μπορεί να γιατρευτεί, συχνά απαντάται με άρνηση, επικαλούμενοι συμβατικές, συχνά παλαιότερες μελέτες για την εκφυλιστική οστεοαρθρίτιδα που σίγουρα το επιβεβαιώνουν επιστημονικά. Οι ασθενείς μας διηγούνται εδώ και χρόνια πώς τους έχει εξηγηθεί η νόσος της εκφυλιστικής οστεοαρθρίτιδας: ότι η σταδιακή φθορά του χόνδρου είναι συγκρίσιμη με τη φθορά των ελαστικών ενός αυτοκινήτου. Ότι και στις αρθρώσεις, μετά από ορισμένη «χιλιομετρική απόδοση», το «προφίλ φθείρεται». Ότι κάποια στιγμή μια προσθετική τεχνητή άρθρωση είναι απλώς αναπόφευκτη, δεν υπάρχει άλλη λύση. Όπως αναφέραμε πιο πάνω, καλοπροαίρετη σίγουρα η άποψη της κλασικής ιατρικής, αλλά σύμφωνα με την πρόσφατη βιβλιογραφία και την εμπειρία μας, απλώς λάθος.
Οι επεμβάσεις παραμένουν ακόμη η προτιμώμενη μέθοδος στη
συμβατική θεραπεία της εκφυλιστικής οστεοαρθρίτιδας.
Ο αριθμός των αρθροπλαστικών αυξάνεται εδώ και χρόνια
Τα στατιστικά στοιχεία μιλούν από μόνα τους: Σύμφωνα με τη Γερμανική κοινότητα «Βοήθεια για την Εκφυλιστική οστεοαρθρίτιδα», πάνω από τέσσερα εκατομμύρια άνθρωποι στη Γερμανία έχουν ήδη μια προσθετική τεχνητή άρθρωση. Και ο αριθμός αυτός αυξάνεται συνεχώς. Κάθε χρόνο προστίθενται στη Γερμανία 230.000 προσθετικές τεχνητές αρθρώσεις ισχίου, 180.000 προσθετικές τεχνητές αρθρώσεις γόνατος και 24.000 προσθετικές τεχνητές αρθρώσεις του ώμου. Σύμφωνα με τις προσθετικές τεχνητές αρθρώσεις «Weißbuch», τα ισχία και τα γόνατα αντικαταστάθηκαν σε ποσοστό περίπου 80% και 96% αντίστοιχα λόγω εκφυλιστικής οστεοαρθρίτιδας, κυρίως στην ηλικιακή ομάδα των 60 έως 70 ετών. Και αυτό όχι λόγω της εκφυλιστικής οστεοαρθρίτιδας καθαυτή, αλλά λόγω των πόνων που υποτίθεται προκαλεί και ταλαιπωρεί τους πάσχοντες. Ο απόλυτος αριθμός αυτών των χειρουργικών επεμβάσεων έχει αυξηθεί τις τελευταίες δεκαετίες όχι μόνο στη Γερμανία αλλά και σε ολόκληρη την Ευρώπη καθώς και στις ΗΠΑ. Η Γερμανία βρίσκεται μαζί με την Ελβετία και την Αυστρία στην κορυφή της Ευρώπης όσον αφορά τις επεμβάσεις σε γόνατα και ισχία. Και αυτό δεν οφείλεται μόνο στη δημογραφική αλλαγή, δηλαδή στην αύξηση του πληθυσμού μεγαλύτερης ηλικίας. Για παράδειγμα, οι χειρουργικές επεμβάσεις για προσθετικές τεχνητές αρθρώσεις στα γόνατα σε άτομα κάτω των 60 ετών έχουν αυξηθεί κατά 18,5% από το 2013, σύμφωνα με το Science Media Center Germany εκ μέρους του Ιδρύματος Bertelsmann.
Τα ρίσκα μίας τέτοιας χειρουργικής επέμβασης δεν πρέπει να υποτιμηθούν
Η τοποθέτηση μιας αρθροπλαστικής πάντα συνεπάγεται με κινδύνους, διότι πρόκειται για μια βαριά επέμβαση στο ανθρώπινο σώμα, κατά την οποία τα οστά, οι μύες και οι περιτονίες κόβονται, πριονίζονται και φρεζάρονται. Ως αποτέλεσμα φθοράς, περίπου κάθε 15 χρόνια απαιτούνται επανεγχειρήσεις, μερικές φορές και πρόωρα, εάν έχουν προκύψει λοιμώξεις ή χαλάρωση της προσθετικής τεχνιτής άρθρωσης. Συχνά, κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας, χάνεται οστική δομή, παραδείγματος χάριν από φλεγμονές ή από κάποια λοίμωξη όπως η οστεομυελίτιδα. Μια σπάνια, σοβαρή επιπλοκή είναι η «Metallosis»: Πρόκειται για φλεγμονές και συμπτώματα δηλητηρίασης, επειδή με το πέρασμα του χρόνου αποκολλώνται μεταλλικά σωματίδια από την πρόθεση. Φυσικά, υπάρχουν καταστάσεις στις οποίες μια τέτοια επέμβαση είναι αναπόφευκτη, για παράδειγμα μετά από ατυχήματα, όπου ο μηριαίος αυχένας ή ο κοτυλιαίος βόθρος έχουν σπάσει. Ωστόσο, στις επεμβάσεις αρθροπλαστικής είναι απαραίτητη η ιδιαίτερη προσοχή. Δεν θέλουμε να αμφισβητήσουμε ότι πολλές επεμβάσεις πραγματοποιούνται έπειτα από προσεκτική σκέψη και σύμφωνα με τις πιο σύγχρονες τεχνικές. Παρ’ όλα αυτά, υπάρχει ο κίνδυνος να χαθεί από το οπτικό πεδίο η υγεία και το καλό του ασθενή – όχι μόνο στις επεμβάσεις του ισχίου. Οι προθέσεις δεν ελέγχονται πάντα επαρκώς, επειδή πολλές φορές τα οικονομικά συμφέροντα κυριαρχούν. Τα ελαττώματα και οι αστοχίες του υλικού παραμένουν μερικές φορές αναποκάλυπτες, και οι επιπλοκές που προκαλούν στους ασθενείς συγκαλύπτονται. Όλα αυτά έχουν συμβεί τα τελευταία χρόνια. Η σειρά έρευνας “Implant Files” του Διεθνούς Δικτύου Ερευνητικών Δημοσιογράφων, που κυκλοφόρησε και σε βιβλίο, το έτος 2018, το τεκμηρίωσε αυτό εντυπωσιακά.
Η «φαινομενική πραγματικότητα» του πόνου μας έχει παραπλανήσει όλους – τόσο τους ασθενείς όσο και τους γιατρούς.
Μια αλλαγή στον τρόπο σκέψης της ιατρικής; Ο χόνδρος μπορεί να ξαναμεγαλώσει
Ανεξάρτητα από το ποιον θα συμβουλευτείτε για τα προβλήματα της υγείας σας: Η πλειοψηφία των επαγγελματιών της υγείας πιστεύει μέχρι σήμερα ότι ο χόνδρος δεν είναι ικανός για ανάπλαση. Και μάλλον δεν γνωρίζουν καμία θεραπεία που θα μπορούσε να επιτρέψει μιας τέτοιας αποκατάστασης. Συνεπώς, και οι περισσότεροι ασθενείς, αναλόγως, έχουν αυτή τη γνώση. Επομένως, δεν είναι έκπληξη: Για πολλούς ανθρώπους, η πραγματικότητα τους δείχνει πως η αρθροπάθεια είναι ένα ανίατο πεπρωμένο. Είναι αυτή η πραγματικότητα; Όχι, δεν είναι. Εμείς, στην Painxperts, έχουμε αποκαλέσει αυτή την κατάσταση ως «φαινομενική πραγματικότητα». Απλώς το πιστεύει κανείς, δεν το αμφισβητεί πλέον. Για να το θέσουμε απλά: Ο χόνδρος μπορεί να ξαναμεγαλώσει. Σε αυτό το κεφάλαιο, σας εξηγούμε απλά και κατανοητά ποιες προϋποθέσεις πρέπει να είναι εκπληρωμένες – και γιατί πιστεύουμε ότι αυτό μπορεί να λειτουργήσει με τη θεραπεία μας. Αλλά γιατί αυτό το γεγονός δεν είναι τουλάχιστον γνωστό στους ειδικούς; Οι αντίστοιχοι ειδικοί γνωρίζουν σίγουρα τις σχετικές μελέτες. Πολλοί γενικοί γιατροί, οικογενειακοί γιατροί, ορθοπεδικοί, φυσικοθεραπευτές, φυσίατροι και εναλλακτική γιατροί ίσως να μη μπορεί να τους προσάψει κανείς για το ότι δεν ασχολούνται τακτικά με την τρέχουσα κατάσταση των διεθνών ερευνών σχετικά με την ανάπλαση του χόνδρου. Πρέπει να παραδεχτούμε, η θεματολογία είναι περίπλοκη. Πριν από δέκα χρόνια και παραπάνω, στην συμβατική ιατρική ακόμη επικρατούσε ευρέως η άποψη ότι η αρθροπάθεια δεν ήταν θεραπεύσιμη. Επιπλέον, οι αντίστοιχες έρευνες της συμβατικής ιατρικής έχουν παράγει μόνο λίγες δοκιμασμένες προσεγγίσεις θεραπείας.
Ολλανδοί ερευνητές κατάφεραν το 2011 να αποδείξουν για πρώτη φορά
ανάπλαση αρθρικού χόνδρου.
Η έρευνα είναι συναρπαστική και δίνει ελπίδες
Ολλανδοί ερευνητές κατάφεραν το 2011 να αποδείξουν για πρώτη φορά την ανάπλαση αρθρικού χόνδρου. Η υπόθεση ότι ο χόνδρος δεν είναι ικανός για αποκατάσταση είναι περίπου 250 ετών. Ο τότε διάσημος αγγλικός ανατόμος William Hunter έγραψε το 1773: «Ένας βλαβερός χόνδρος μπορεί γενικά να θεωρηθεί ως μια δυσβάστακτη νόσος· αυτό απαιτεί πιο περίπλοκη θεραπεία από ένα σπασμένο κόκαλο και, όταν καταστραφεί μία φορά, δεν είναι πλέον δυνατόν να επισκευαστεί». Αυτό είναι κατ’ αρχήν εύλογο, δεδομένου ότι ο αρθρικός χόνδρος είναι ένα σκληρό, εκτός από την κυκλοφορία του αίματος δομή και επομένως διαθέτει περιορισμένη ικανότητα ανάπλασης. Παρ’ όλα αυτά, τη διαθέτει.
Η δυνατότητα ανάπλασης του χόνδρου μπορεί να καταστεί εντυπωσιακά αντιληπτή μέσα από το παράδειγμα της αρθρώσεως του γόνατος.
Η λεγόμενη «ανάταξη αρθρώσεων» είναι μια διαδικασία, κατά την οποία ένας εξωτερικός σκελετός μέσω στηριγμάτων – που είναι μεταλλικά καρφιά, τα οποία στερεώνονται εξωτερικά διαμέσου του δέρματος στο κόκαλο – αποκλίνοντας τα δύο οστά της άρθρωσης, για να την ανακουφίσει. Αρχικά, αυτή η διαδικασία χρησιμοποιήθηκε για να προστατευθεί η άρθρωση κατά τη διάρκεια της χειρουργικής επανατοποθέτησης, σε περιπτώσεις αρθρικών παραμορφώσεων και δυσμορφιών. Τυχαία, οι θεράπων γιατροί διαπίστωσαν ότι σε ασθενείς με εκφυλιστική οστεοαρθρίτιδα σημειώθηκε βελτίωση. Μια στοχευμένη επανεξέταση αυτών των περιστάσεων έδειξε ότι οι Ολλανδοί ερευνητές ήταν στο σωστό δρόμο. Το 2011, σε μια πιλοτική μελέτη, αποδείχθηκε για πρώτη φορά η ανάπτυξη νέου υλικού – εκεί όπου ο χόνδρος βρίσκεται στην άρθρωση. Η επιτυχής θεραπεία έδειξε επίσης μακροπρόθεσμα ότι ο ιστός είχε επισκευαστεί. Αυτό κατέστη δυνατό μέσω την αποσυμπίεση της άρθρωσης από την υπερβολική πίεση στον χονδρικό ιστό.
Μέσω της ανάταξης της άρθρωσης του γόνατος,
ο χόνδρος μπορεί να ανακατασκευαστεί μακροπρόθεσμα.
Θα γίνουν περιττές οι αρθροπλαστικές γόνατος;
Η διαδικασία της ανάταξης της άρθρωσης του γόνατος έχει γίνει μια συχνά εφαρμοζόμενη θεραπεία εντός λίγων ετών και κατάφερε να επιτρέψει την επισκευή του χόνδρου μετά από λίγες εβδομάδες. Επίσης, και μακροπρόθεσμα (σε αυτή την περίπτωση μετά από δύο χρόνια) η ανακατασκευή του χόνδρου παρέμεινε σταθερή. Τελικά, οι ερευνητές στην Ολλανδία κατάφεραν να δείξουν ότι η μέθοδος που βασίζεται στην ανάπλαση του χόνδρου δεν υστερεί πουθενά σε σχέση με τις εδραιωμένες προθέσεις όσον αφορά τη λειτουργία και τη μείωση του πόνου. Επιπλέον, έγινε σαφές ότι ο επισκευασμένος χόνδρος έχει τις ιδιότητες του υαλίνου χόνδρου, δηλαδή του πλήρους αξίας αρθρικού χόνδρου. Τα πλεονεκτήματα των θεραπευτικών προσεγγίσεων που βασίζονται στις γνώσεις από την έρευνα για την ανάπλαση του χόνδρου επιβεβαιώθηκαν επίσης και σε άλλες τρέχουσες μελέτες. Κατ’ αυτό τον τρόπο, για παράδειγμα, μια αρθροπλαστική γόνατος δεν είναι πλέον απαραίτητη για την επιτυχημένη θεραπεία της αρθροπάθειας του γόνατος.
Η διαδικασία της ανάταξης της άρθρωσης του γόνατος έχει γίνει μια συχνά εφαρμοζόμενη θεραπεία εντός λίγων ετών και κατάφερε να επιτρέψει την επισκευή του χόνδρου μετά από λίγες εβδομάδες. Επίσης, και μακροπρόθεσμα (σε αυτή την περίπτωση μετά από δύο χρόνια) η ανακατασκευή του χόνδρου παρέμεινε σταθερή. Τελικά, οι ερευνητές στην Ολλανδία κατάφεραν να δείξουν ότι η μέθοδος που βασίζεται στην ανάπλαση του χόνδρου δεν υστερεί πουθενά σε σχέση με τις εδραιωμένες προθέσεις όσον αφορά τη λειτουργία και τη μείωση του πόνου. Επιπλέον, έγινε σαφές ότι ο επισκευασμένος χόνδρος έχει τις ιδιότητες του υαλίνου χόνδρου, δηλαδή του πλήρους αξίας αρθρικού χόνδρου. Τα πλεονεκτήματα των θεραπευτικών προσεγγίσεων που βασίζονται στις γνώσεις από την έρευνα για την ανάπλαση του χόνδρου επιβεβαιώθηκαν επίσης και σε άλλες τρέχουσες μελέτες. Κατ’ αυτό τον τρόπο, για παράδειγμα, μια αρθροπλαστική γόνατος δεν είναι πλέον απαραίτητη για την επιτυχημένη θεραπεία της αρθροπάθειας του γόνατος.
Τι σημαίνουν αυτά τα αποτελέσματα για εσάς ως ασθενή με οστεοαρθρίτιδα;
Η ανάταξη της άρθρωσης του γόνατος φαίνεται προφανώς ως μια επιτυχημένη διαδικασία. Επιπλέον, ακόμα και σε μικροβιολογικό επίπεδο, έχει ήδη αποδειχθεί ότι ο ανθρώπινος οργανισμός έχει ουσιαστικά την ικανότητα να δημιουργήσει νέο αρθρικό χόνδρο. Επομένως, γιατί το πρόβλημα της οστεοαρθρίτιδας δεν έχει ήδη επιλυθεί σε μεγαλύτερη κλίμακα; Από τη μία πλευρά, δεν είναι δυνατή η θεραπεία κάθε άρθρωσης με την μέθοδο της ανάταξης. Αντίστοιχες διαδικασίες και προσέγγισης δεν υπάρχουν ακόμα. Από την άλλη πλευρά, η ανάταξη τις άρθρωσης είναι μια χειρουργική διαδικασία – με την αντίστοιχη κλινική οικονομική επιβάρυνση και τους συνήθεις κινδύνους.
Ωστόσο, μια ματιά σε αυτές τις μελέτες δείχνει καθαρά: Ο χόνδρος στην άρθρωση μπορεί να αναπλάθει, αν δημιουργηθούν οι απαραίτητες προϋποθέσεις. Η συμβατή ιατρική το επιτυγχάνει αυτό απαλλάσσοντας την άρθρωση από την πίεση που προκαλεί την εκφυλιστική οστεοαρθρίτιδα, μέσω εξωτερικών στηριγμάτων.
Η στοχευμένη ανακούφιση της προσβεβλημένης άρθρωσης επιτρέπει την ανακατασκευή του χόνδρου.
Αλλά, δεν υπάρχει και άλλος τρόπος; Ευκολότερος, πιο προστατευτικός, πιο φυσικός; Ένα ξεκάθαρο Ναι από εμάς! Διότι ο σημαντικότερος στόχος της θεραπείας πόνου μας στην εκφυλιστική οστεοαρθρίτιδα, την οστεοαρθρίτιδα, την αρθροπάθεια είναι: να δώσουμε πίσω στην άρθρωση τον χώρο που χρειάζεται για την ανακατασκευή του χόνδρου. Ακριβώς αυτό θέλουμε να πετύχουμε, κάνοντας τους μύες και τις περιτονίες γύρω από μια άρθρωση ξανά ελαστικούς και ελαστικές, όπως είναι φυσικά προορισμένα. Αυτό τελικά φέρνει σε φυσιολογικά επίπεδα τις τάσεις που δρουν σε μια άρθρωση. Η πίεση μειώνεται, οι καταστροφικές δυνάμεις για τον χόνδρο μπορούν να μειωθούν.
Περισσότερο ακόμα: Ο αρθρικός χώρος διευρύνεται και προσφέρει μακροπρόθεσμα χώρο για τον νεοαναπτυσσόμενο χονδρικό ιστό. Η αρχή είναι η ίδια όπως στην ανάταξη της άρθρωσης του γόνατος. Χωρίς χειρουργική επέμβαση, χωρίς αναλγητικά. Και το πιο σημαντικό: Εσείς, οι ασθενείς, συχνά μπορείτε να κάνετε κάτι από μόνοι σας κατά των πόνων της αρθροπάθειας. Μια πολυαναφερόμενη μελέτη του 2019 δείχνει: Το 75% όλων των χειρουργικών επεμβάσεων για την τοποθέτηση ενός προσθετικού τεχνητού γονάτου γίνονται περιττές, αν στη θεραπεία δοθεί συνέπεια στην αύξηση του εύρους κίνησης στο γόνατο μέσω ενός προγράμματος ασκήσεων. Εκπληκτικά νούμερα, έτσι δεν είναι;
Η πιλοτική μας μελέτη για τους πόνους στο γόνατο
Το 2020, διεξήγαμε μια πιλοτική μελέτη σχετικά με τους πόνους στο γόνατο. Στο Νοσοκομείο Ατυχημάτων του Σάλτσμπουργκ στην Αυστρία, δέκα γυναίκες και δέκα άνδρες με μέση ηλικία 52 ετών υποβλήθηκαν σε θεραπεία σύμφωνα με τη μέθοδο μας. Όλοι οι συμμετέχοντες υπέφεραν από σοβαρούς πόνους στο γόνατο, οι μισοί από αυτούς είχαν προχωρημένη εκφυλιστική οστεοαρθρίτιδα στο γόνατο. Μετά από διάρκεια μελέτης έξι εβδομάδων και την εφαρμογή των ασκήσεων μας, ο WOMAC – σκορ για το γόνατο μειώθηκε από 86 σε 17 πόντους.
Αυτό σημαίνει: Οι συμμετέχοντες είχαν κατά μέσο όρο 80 % λιγότερους πόνους στο τέλος της μελέτης σε σύγκριση με την αρχή της θεραπείας. Έτσι, οι πόνοι στο γόνατο μπορούσαν να μειωθούν σημαντικά ή ακόμη και να εξαλειφθούν πλήρως, παρόλο που η εκφυλιστική οστεοαρθρίτιδα παρέμεινε. Αυτό υποδηλώνει ότι δεν είναι πραγματικά η εκφυλιστική οστεοαρθρίτιδα που προκαλεί τους πόνους, αλλά η υπερβολική τάση των μυών και των περιτονιών που περιβάλλουν την άρθρωση του γόνατος. Η μελέτη παρέχει λοιπόν τις πρώτες επιστημονικές ενδείξεις για αυτό που εμείς έχουμε βιώσει επανειλημμένα σε ασθενείς εδώ και πολλά χρόνια: Ότι μπορείτε να απαλλαγείτε από τους πόνους σας παρά την οστεοαρθρίτιδα. Για εμάς, επομένως, αυτή η πιλοτική μελέτη αποτελεί την αφετηρία για περαιτέρω ερευνητική δραστηριότητα.
Γιατί θα πρέπει να πάρετε στα χέρια σας τη δική σας θεραπεία
Ας το διατυπώσουμε ξεκάθαρα: Όσα μόλις αναλύσαμε, σημαίνουν κατηγορηματικά ότι έχετε τη δυνατότητα να διατηρήσετε την ανεξαρτησία από τον πόνο μέχρι και σε προχωρημένη ηλικία, κατά ένα μεγάλο μέρος, στα δικά σας χέρια. Ακριβώς αυτό είναι το θέμα με το οποίο ασχολούμαστε σε αυτό το άρθρο. Θέλουμε να προχωρήσουμε με πολύ ρεαλιστικό τρόπο. Γι’ αυτό, σας προσκαλούμε, αγαπητοί αναγνώστες και αναγνώστριες, να δοκιμάσετε τη θεραπεία Painxperts με τις τρεις τεχνικές θεραπείας αυτο-θεραπείας της και να εφαρμόσετε στον εαυτό σας τις ειδικές θεραπευτικές διατάσεις συστολής, το Μασάζ περιτονιακής αποξίνωσης και την Pain Release Pressure. Έτσι, θα μπορέσετε πρακτικά να ελέγξετε αν σας βοηθάει. Διότι όλη η συζήτηση, η θεωρητικολογία και τα επιχειρήματα δεν αρκούν για να απαντήσουν αναμφισβήτητα και πειστικά στις πολλές ερωτήσεις σας. Εσείς, ως οι πάσχοντες, πρέπει να νιώσετε στο δικό σας σώμα αν οι πόνοι σας μειώνονται και αν η κινητικότητά σας βελτιώνεται. Οι πόνοι από εκφυλιστική οστεοαρθρίτιδα είναι εδώ μόνο ένα παράδειγμα. Η θεραπεία Painxperts βοηθά σε αμέτρητες καταστάσεις πόνου σε όλο το σώμα. Αν και μπορούμε να παρατηρήσουμε ξανά και ξανά πόσο αποτελεσματικά είναι τα μέτρα «αυτοβοήθειας» θεμελιώδης αρχή της θεραπείας μας, παρακαλώ λάβετε υπόψη ότι υπάρχουν εξαιρέσεις, στις οποίες οι πόνοι έχουν άλλες αιτίες. Το αργότερο, αν οι εξατομικευμένες ασκήσεις μας δεν έχουν πειστική αποτελεσματικότητα, παρακαλούμε να εξεταστείτε σε εύλογο χρονικό διάστημα από τον γιατρό της εμπιστοσύνης σας.