Τα γόνατά μας συναντούν πολλές δυσκολίες. Υφίστανται μεγάλες επιβαρύνσεις στην καθημερινότητα, αλλά, δυστυχώς, με πολύ μονόπλευρο τρόπο. Καθώς αυτή η άρθρωση χρησιμοποιείται κυρίως κατά το περπάτημα, το τρέξιμο και το κάθισμα. Κατά το περπάτημα και το τρέξιμο, το γόνατο είναι διαρκώς περίπου σε πλήρη έκταση. Καθώς οι περισσότεροι από εμάς σπάνια γονατίζουμε – ποιος κάνει στην καθημερινότητα βαθιά καθίσματα (Squat); – οι εκτείνοντες μύες των μηρών υπολειτουργούν και συστέλλονται. Συνεπώς, δημιουργείται αυξημένη τάση στους μύες των μηρών. Κατά το κάθισμα, αντίθετα, το γόνατο βρίσκεται διαρκώς σε θέση 90 μοιρών. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, κυρίως οι μεγάλοι μύες των γαστροκνημίων ή αλλιώς της γάμπας συστέλλονται. Οι αθλητές, ειδικότερα, μπορεί να επηρεαστούν από αυτές τις συστολές, όπως οι ποδοσφαιριστές, οι μπασκετμπολίστες και οι τενίστες, επειδή επιπλέον συχνά κάνουν άλματα και επιβαρύνουν το πρόσθιο τμήμα του ταρσού, το μετατάρσιο. Αυτό προκαλεί στους μύες των μηρών και των γαμπών ανάλογη συστολή, επειδή και οι δύο πρέπει να αναπτύξουν δύναμη σε αυτή την υπό κάμψη θέση τους – ένα καλό παράδειγμα, εξάλλου, για τη προπόνηση με βάρη η οποία προάγει τη συστολή των μυών. Δηλαδή, όταν με την (μονόπλευρη) προπόνηση με βάρη ενδυναμώνονται μόνο συγκεκριμένοι μύες που συμμετέχουν σε μια άρθρωση, αυτό μπορεί να αυξήσει περαιτέρω τον μυϊκό τόνο. Τα γόνατα των ανθρώπων στις χώρες της Άπω Ανατολής είναι σε ελαφρώς καλύτερη μοίρα. Η συνήθεια εκείνων των λαών του καθίσματος πάνω στις φτέρνες κατά τη διάρκεια του φαγητού στο χαμηλό τραπέζι μειώνει αυτό το πρόβλημα. Σε αυτήν τη θέση, οι κνήμες είναι προσκολλημένες στο έδαφος και οι γλουτοί “κάθονται” στις φτέρνες. Τουλάχιστον οι μύες των μηρών παραμένουν ελαστικοί και διατηρούν το φυσικό τους μήκος. Οι σύνδεσμοι στο γόνατο είναι ιδιαίτερα επιρρεπείς σε τραυματισμούς στις υψηλές τάσεις.

Η συστολή των μηριαίων μυών οδηγεί, για παράδειγμα, στο να μην μπορούν πολλοί άνθρωποι μεσαίας ηλικίας που βρίσκονται σε πρηνής θέση (μπρούμυτα), να φέρουν τη πτέρνα τους προς τον γλουτό τους. Δοκιμάστε το κι εσείς! Το γόνατο υποφέρει ιδιαίτερα. Αυτό συμβαίνει επειδή οι συνεσταλμένοι μύες στο πόδι τραβούν από διάφορες κατευθύνσεις: Οι εκτείνοντες μύες του μηρού τραβούν από πάνω, ενώ οι μύες της γάμπας τραβούν από κάτω. Υπό αυτήν την μεγάλη πίεση, το μηριαίο οστό και η κνήμη συγκλίνουν όλο και περισσότερο μεταξύ τους. Με αποτέλεσμα, ο αρθρικός χόνδρος να πιέζεται, να υποστεί φθορές και σταδιακά να “πεθαίνει”. Η εκφυλιστική οστεοαρθρίτιδα κάνει την εμφάνισή της. Ωστόσο, μπορούν επίσης να καταστραφούν οι μηνίσκοι, οι χόνδρινοι δίσκοι μεταξύ του μηριαίου οστού και της κνήμης. Ή μπορεί να προκύψουν ρωγμές και αποκολλήσεις οστικών και χονδρικών δομών, έτσι ώστε η άρθρωση να μπλοκάρει. Και ιδιαίτερα σε έναν μυ του μηρού, ο οποίος βρίσκεται υπό έντονη τάση, μπορεί ακόμα να υπάρξει εξάρθρημα (εξάρθρωση) επιγονατίδας σε συγκεκριμένες γωνίες του γονάτου και να πρέπει να τοποθετηθεί επίπονα ξανά στη θέση του. Οι χιαστοί σύνδεσμοι είναι επίσης περισσότερο επιρρεπείς σε τραυματισμούς όταν οι τάσεις είναι πάνω του φυσιολογικού. Το πολύ συχνό κάθισμα, το περπάτημα και η ορθοστασία, καθώς και η συνακόλουθη συστολή των μυών και των περιτονιών, έχει και πολυάριθμες περαιτέρω συνέπειες. Για παράδειγμα, η πίεση του αρθρικού υγρού στην άρθρωση μπορεί να αυξηθεί υπέρμετρα. Στη συνέχεια, ο οργανισμός μπορεί να δημιουργήσει τη λεγόμενη κύστη Baker ή αλλιώς ιγνυακή κύστη στην άρθρωση του γόνατος, η οποία είναι ακίνδυνη καθαυτή, αλλά μπορεί να προκαλέσει σοβαρούς πόνους. Στο πίσω μέρος της άρθρωσης του γόνατος, η αρθρική κάψα ή μεμβράνη (ή θύλακας) είναι το πιο αδύναμο σημείο, γι’ αυτό στην κύστη Baker υπάρχει μια εξόγκωση εκεί. Μπορείτε να το φανταστείτε σαν ένα μικρό μπαλόνι. Κρατήστε το στο χέρι σας και κάντε μια γροθιά, ένα φουσκωτό τμήμα του μπαλονιού θα προεξέχει κάπου ανάμεσα στα δάχτυλα. Υποθέτουμε ότι επιπλέον ο “αγριεμένος” περιτονιακός ιστός παίζει ρόλο και στη δημιουργία της κύστης Baker. Επίσης, στο σύνδρομο των ανήσυχων άκρων (RLS), επίσης γνωστό ως Νόσος Γουίλις-Έκμπομ, όπου οι πάσχοντες υποφέρουν από κινητική ανησυχία και αισθητηριακές διαταραχές (ο όρος αισθητηριακές διαταραχές – ή αλλιώς μη φυσιολογικές αισθήσεις καλύπτει γενικά το μούδιασμα, τις διαταραχές της αίσθησης της αφής και της πίεσης, της αίσθησης της θερμότητας ή του κρύου, της αίσθησης του πόνου ή της αίσθησης της δόνησης) στα πόδια, η αιτία μπορεί να είναι επίσης, μεταξύ άλλων, οι υπερτεταμένοι μύες και περιτονίες, οι οποίοι το βράδυ και τη νύχτα θέλουν να “εκτονώνονται” μέσω των νευρικών συσπάσεων, για να βρουν χαλάρωση. Τέλος, ο υπερτεταμένος ιστός μπορεί να προκαλέσει επίσης το λεγόμενο λεμφοίδημα με πρησμένα πόδια, επειδή τα λεμφικά αγγεία πιέζονται ή τουλάχιστον συμπιέζονται. Κανείς δεν τα χρειάζεται όλα αυτά. Η καλή είδηση είναι ότι δεν είναι ποτέ αργά να κάνετε το πρώτο βήμα και να αλλάξετε την κατάσταση. Η άρθρωση του γόνατος είναι μια ατυπική, πολύπλοκα δομημένη άρθρωση, παρόλα αυτά με τη θεραπεία μας Pain Release Pressure και την αυτοβοήθεια μπορεί, σχετικά εύκολα, να θεραπευτεί.

Θέστε τα πόδια σας σε κίνηση! Απαιτήστε από αυτά κινήσεις που δεν είναι συνηθισμένες στην καθημερινότητα. Το κάθισμα πάνω στις φτέρνες και τα βαθιά καθίσματα πρέπει να είναι μέρος του καθημερινού προγράμματος εξάσκησης και να εφαρμόζονται επίσης περιστασιακά ανάμεσα στις άλλες δραστηριότητες, όταν υπάρχει χρόνος. Καλό είναι να προσπαθείτε τακτικά να αγγίζετε το έδαφος με τα χέρια, ενώ τα γόνατα είναι σε πλήρη έκταση.

Για όσους αγαπούν τα επικίνδυνα σπορ όπως το ποδόσφαιρο, το σκι ή τις πολεμικές τέχνες, ισχύει το εξής: αντισταθμίστε τις μυϊκές συστολές εφαρμόζοντας τακτικά τις ειδικές θεραπευτικές διατάσεις συστολής που σας προτείνουμε και κάντε την πρόληψη τρόπο ζωής για τους τραυματισμούς. Είναι επίσης σημαντικό να χρησιμοποιείτε ορθωτικά βοηθήματα, όπως νάρθηκες, επιδέσμους ή άλλα υποστηρικτικά βοηθήματα για το γόνατο, μόνο σε περίπτωση οξέων τραυματισμών, όταν η υποστηρικτική λειτουργία είναι απαραίτητη. Όποτε είναι δυνατόν, σας προτείνουμε να κινείστε αργά και συνειδητά, ώστε να παραλείπεται κάθε εξωτερική βοήθεια. Διότι ό,τι στηρίζεται από έξω, ακόμη και η πιο ελαφριά ταινία κινησιοθεραπείας, η λεγόμενη “Tape” ή ένας επίδεσμος, οδηγεί αναπόφευκτα στη μείωση και εξασθένηση των ιστών του σώματος. Κατά συνέπεια, αυτό μπορεί να οδηγήσει μακροπρόθεσμα, κυρίως στη μείωση των μυών και των περιτονιών, καθώς και στην εξασθένηση των συνδέσμων που σταθεροποιούν το γόνατο. Πρόκειται κυριολεκτικά για μια κατάσταση που αποδυναμώνει σημαντικά τις αρθρώσεις. Εάν χρησιμοποιείτε στοχευμένα τις ειδικές θεραπευτικές διατάσεις συστολής μας, έχετε μια εξαιρετική ευκαιρία να αποκτήσετε ξανά ένα πλήρως λειτουργικό γόνατο, ακόμη και χωρίς χειρουργική επέμβαση.

Τέλος, μπορεί να το υποψιάζεστε και οι ίδιοι, και εδώ η δική μας σύσταση: Ανεξαρτήτως αν πρόκειται για ρήξη χιαστού, ρήξη μηνίσκου, αποκόλληση μηνίσκων, εκφυλιστική οστεοαρθρίτιδα ή άλλους πόνους στο γόνατο: εξασκηθείτε με τη μέθοδό μας Pain Release Pressure. Με αυτόν τον τρόπο, τα συμπτώματα μπορεί στην καλύτερη περίπτωση να εξαλειφθούν. Σπάνια είναι απαραίτητη μια χειρουργική επέμβαση, και το ίδιο ισχύει και για την προσθετική τεχνητή γόνατος ή αρθροπλαστική γόνατος λόγω εκφυλιστικής οστεοαρθρίτιδας ή πόνων από την οστεοαρθρίτιδα. Κατά την εμπειρία μας, δεν είναι απαραίτητο να χρειαστεί κάποιος να χειρουργηθεί για ρήξη χιαστού λόγω πόνου. Πάντα προτείνεται πρώτα μια προσπάθεια με συντηρητική θεραπεία, εγκεκριμένη βάσει τεκμηριωμένης ιατρικής. Και μια αρθροσκόπηση γόνατος, κατά την οποία γίνεται μια λεγόμενη λείανση χόνδρων, δηλαδή αφαιρούνται τμήματα χόνδρων που έχουν αποκολληθεί, δεν είναι λογική και δεν προσφέρει βελτιώσεις, όπως αποδεικνύουν πολυάριθμες μελέτες [2]. Εξαιτίας αυτού, οι ασφαλιστικές εταιρείες δεν καλύπτουν πλέον σε κάποια κράτη της Ευρώπης τη συγκεκριμένη χειρουργική επέμβαση [3]. Έχετε εμπιστοσύνη ότι το σώμα σας μπορεί να επιδιορθώσει και τις ρήξεις στον χόνδρο και άλλες βλάβες, αν οι απαιτούμενες προϋποθέσεις επανέλθουν – δηλαδή να επέλθουν στο φυσιολογικό οι υπερβολικά υψηλές τάσεις. Μόνο αν αποσχισμένα τμήματα του μηνίσκου μπλοκάρουν την άρθρωση, συνιστάται – αν η θεραπεία μας δεν έχει αποτέλεσμα – να ληφθεί υπόψη μια χειρουργική επέμβαση για την αφαίρεση των τμημάτων που μπλοκάρουν την άρθρωση.