Οι βλάβες στους δίσκους της θωρακικής σπονδυλικής στήλης είναι σπάνιες, παρά την κυρτή πλάτη.

Ποιος δεν γνωρίζει το επίπονο “κάψιμο” ανάμεσα στις ωμοπλάτες μετά από μια μεγάλη ημέρα στο γραφείο; Όποιος ασχολείται με ένα επάγγελμα κατ’ εξοχήν καθιστικό, βρίσκεται σε σαφώς μειονεκτική θέση. Μπορούμε να το παρατηρήσουμε στον εαυτό μας: Όταν καθόμαστε στο γραφείο, αφήνουμε τους ώμους μας να κρέμονται, η πλάτη μας κυρτώνεται και η αυχενική μοίρα υπερεκτείνεται. Και έτσι καθόμαστε. Όλη την ημέρα, όλο τον χρόνο, ναι, τον περισσότερο χρόνο της ζωής μας. Πολύ σπάνια ευθυγραμμίζουμε τη σπονδυλική μας στήλη. Αυτό μας κάνει να κυρτώνουμε όλο και περισσότερο προς τα εμπρός και προς τα κάτω. Επιπρόσθετα συναντάται το γεγονός ότι σε κάθε δραστηριότητα οι βραχίονες και τα χέρια μας βρίσκονται σχεδόν πάντα μπροστά από το σώμα, είτε γράφουμε, είτε τρώμε, είτε κάνουμε μασάζ, είτε διαβάζουμε εφημερίδα. Μόνο σπάνια σηκώνουμε τα χέρια κατακόρυφα προς τα πάνω ή τα εκτείνουμε σε διάφορες γωνίες προς τα πίσω. Οι εργαζόμενοι σε γραφείο δεν το κάνουν καθόλου. Αλλά αυτό θα ήταν σημαντικό, γιατί έτσι η θωρακική μοίρα ανορθώνεται στη φυσιολογική της θέση αυτομάτως αναγκάζοντάς την να μην παραμορφώνεται. Δοκιμάστε το! Το χειρότερο είναι ότι οι περισσότεροι άνθρωποι δεν έχουν καν συνειδητοποιήσει ότι έχουν μια κακή, επιβλαβή για την υγεία στάση του σώματος. Και όσοι γνωρίζουν τη λανθασμένη στάση του σώματός τους και θέλουν να την αλλάξουν, συνήθως δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα, διότι οι μύες στην περιοχή του θώρακα ωθούν το σώμα πολύ δυνατά προς τα εμπρός. Ακόμη και αν προσπαθούν να κρατηθούν ευθυτενείς σε όρθια ή καθιστή θέση, δεν τα καταφέρνουν για μεγάλο χρονικό διάστημα. Αυτό συμβαίνει επειδή οι οπίσθιοι μύες της ράχης δεν μπορούν, ακόμη και αν ασκούνται κανονικές δυνάμεις, να αντενεργήσουν στην πολύ ισχυρή τάση προς τα εμπρός, η οποία ξεπερνά το φυσιολογικό όριο. Τα παιδιά με κύρτωση στην πλάτη υποφέρουν ιδιαίτερα, όταν οι γονείς τους τους λένε ξανά και ξανά ότι πρέπει να διατηρούν ευθυτενή τη στάση του σώματός τους όταν κάθονται, στέκονται ή περπατάνε, αλλά αυτό είναι ακριβώς που δεν μπορούν να καταφέρουν για τους παραπάνω λόγους. Η πρώιμη διάγνωση είναι σημαντική. Επομένως, πρέπει να προσέχουμε τη στάση του σώματος από νωρίς, στην παιδική ηλικία.

Ας αναφερθούμε πρώτα στην παιδική ηλικία. Εάν η τάση για κύφωση στην πλάτη δεν ανιχνεύεται εγκαίρως, η υπερκύφωση στην θωρακική μοίρα αναπτύσσεται ακόμη πιο έντονα κατά τη φάση ανάπτυξης στην εφηβεία. Καθώς οι σύνδεσμοι, που συγκρατούν τους θωρακικούς σπονδύλους, προσαρμόζονται σε αυτήν την έντονη παραμόρφωση. Ο θωρακικός κλωβός ή θώρακας κάνει το ίδιο. Αυτό σημαίνει το εξής: Το σώμα εκδηλώνει αυτήν την παραμόρφωση κατά την ανάπτυξη περισσότερο από ποτέ [5]. Όσο πιο έντονα εξελίσσεται μια κυρτή πλάτη στην εφηβεία, τόσο δυσκολότερο και πιο απαιτητικό όσον αφορά τις απαιτούμενες ασκήσεις είναι να αντενεργήσουν σε αυτές τις αλλαγές στη θωρακική μοίρα αργότερα. Σε αυτές τις περιπτώσεις, οι γονείς θα πρέπει να είναι πολύ προσεκτικοί και να ζητήσουν έγκαιρα θεραπευτική βοήθεια και θεραπείες βάσει εξατομικευμένης τεκμηριωμένης ιατρικής για τα παιδιά τους. Τι ακριβώς συμβαίνει όμως πραγματικά όταν δημιουργείται μια κυρτή πλάτη; Είναι πολύ απλό: Με τη διαρκή στάση του σώματος σε πρόσθια κάμψη των εργαζομένων σε γραφεία, η λεγόμενη μετωπική γραμμή του κορμού, μια αλυσίδα από μύες και περιτονίες, που είναι υπεύθυνη για την ευθυτενή στάση του σώματος, συστέλλονται. Οι μύες της κοιλιάς τραβούν το στέρνο ολοένα περισσότερο προς τα κάτω. Επειδή τα χέρια “δουλεύουν” συνεχώς μπροστά από το σώμα, οι μύες του στήθους συστέλλονται και τραβούν τους ώμους συνεχώς περισσότερο προς τα εμπρός. Έτσι, η πλάτη κυρτώνεται όλο και περισσότερο. Διότι οι μύες της πλάτης, που πρέπει να εκτείνουν και να ανορθώνουν τη θωρακική μοίρα, ειδικά το μεσαίο τμήμα του τραπεζοειδή μυός, ο οποίος βρίσκεται ανάμεσα στους ώμους και τη σπονδυλική στήλη, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να διαχειριστούν αυτές τις αφύσικα ισχυρές δυνάμεις τάσης των μυών της κοιλιάς και του στήθους προς τα εμπρός και να μην μπορούν πλέον να αντιστηρίξουν επαρκώς. Μύες και περιτονίες που τραβούν υπέρμετρα δυνατά προς τα εμπρός μπορούν να δημιουργήσουν τη χαρακτηριστική κύφωση στην πλάτη καθώς και τον χαρακτηριστικό “λαιμό του Γύπα”. Η διάταση αυτών είναι η βάση για να αναπτύξετε ξανά μια καλή στάση του σώματος.

Το χαρακτηριστικό “κάψιμο” ανάμεσα στις ωμοπλάτες είναι, λοιπόν, πόνος υπέρμετρης επιβάρυνσης. Μας δείχνει ότι διατρέχουμε τον κίνδυνο να αναπτύξουμε κυρτή πλάτη. Επιπλέον, ο πλατύς ραχιαίος μυς ο οποίος βρίσκεται στη ράχη συστέλλεται ολοένα και περισσότερο, αν τα χέρια δεν ανατάσσονται ποτέ, όπως κάνουν τα παιδιά που κρέμονται σε μονόζυγο ή σε δέντρα. Οι χρόνιοι πόνοι στην πλάτη και τον αυχένα είναι συχνά το αποτέλεσμα μιας κυρτής πλάτης. Όμως υπάρχουν και άλλα τυπικά συμπτώματα, τα οποία συνήθως εμφανίζονται μετά από χρόνια. Εάν τα εξερχόμενα νεύρα της θωρακικής μοίρας ερεθιστούν, όπως μπορεί να συμβεί με τις κήλες στους μεσοσπονδύλιος δίσκους και άλλα φαινόμενα φθοράς, όπως η στένωση του σπονδυλικού σωλήνα, η αρθρίτιδα των σπονδυλικών σωμάτων (σπονδυλοαρθρίτιδα) ή η σπονδυλολίσθηση, μπορεί να προκληθούν πόνοι και πιθανοί περιορισμοί στη νευρική αγωγιμότητα. Ταυτόχρονα, μπορεί να εμφανιστεί η αίσθηση μουδιάσματος στους βραχίονες και τα χέρια, όπως το συχνό νυχτερινό μυρμήγκιασμα. Η συμπίεση των νεύρων και των αγγείων συμβαίνει συχνά στην περιοχή του ώμου και του αυχένα, και σύμφωνα με την εμπειρία μας, αυτό είναι το αποτέλεσμα της συστολής των μυών του στήθους. Επιπλέον, ο χώρος στην κοιλιακή χώρα μπορεί να γίνει ανεπαρκής, επειδή τα όργανα πιέζονται από την κυρτή στάση του σώματος και μπορεί ακόμα και να μετακινηθούν. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε προβλήματα αναπνοής, διαταραχές της πέψης και σε παθήσεις και διαταραχές του κυκλοφορικού συστήματος. Οι πάσχοντες υποφέρουν συχνά από δύσπνοια, ενώ η πνευμονική λειτουργία επιδεινώνεται στους ηλικιωμένους [6]. Κυρίως όμως, η κυρτή πλάτη προκαλεί και άλλες βλάβες στη στάση του σώματος, καθώς οι πάσχοντες προσπαθούν ασυνείδητα να σταθούν με διαφορετικό τρόπο: ωθούν τη λεκάνη τους προς τα εμπρός. Και τι συμβαίνει μετά λογικά; Η οσφυϊκή μοίρα λορδώνει όλο και περισσότερο, προκαλώντας υπερβολική καταπόνηση στις αποφυσιακές αρθρώσεις, που συνδέουν τους γειτονικούς σπονδύλους μεταξύ τους, καθώς και τους μεσοσπονδύλιους δίσκους και τους συνδέσμους της σπονδυλικής στήλης, και μακροχρόνια το ισχίο υφίσταται βλάβη λόγω της χρόνιας λανθασμένης επιβάρυνσης της άρθρωσης του ισχίου [7]. Επίσης, μπορεί να προκληθεί αυξημένη υπερέκταση της αυχενικής μοίρας, επειδή σε περίπτωση κυρτής πλάτης το κεφάλι πρέπει να ανυψωθεί περισσότερο για να επαναφέρει το οπτικό πεδίο μπροστά.

Είναι δύσκολο ή ακόμη και αδύνατον να αντιμαχίσουμε στην ισχυρή τάση των μυών του στήθους και των κοιλιακών μυών προς τα εμπρός μέσω της ενίσχυσης των μυών της ράχης, καθώς μια τέτοια προπόνηση θα επιδείνωνε μόνο το πρόβλημα. Γιατί συμβαίνει αυτό; Επειδή οι αλληλένδετες αντίρροπες δυνάμεις των μυών μεταδίδονται σε εν δυνάμει “αδύναμα σημεία” του σώματος: αφενός στους μεσοσπονδύλιος δίσκους της θωρακικής μοίρας και αφετέρου στις αρθρώσεις των ώμων. Το εμπρόσθιο μυϊκό σύστημα του σώματος υποφέρει από την τάση λόγω συστολής, ενώ οι μύες της ράχης αυξάνουν την τάση τους μέσω της επικεντρωμένης και μονόπλευρης εκγύμνασής της με βάρη. Αυτό οδηγεί στα προαναφερόμενα σημεία πρώτα σε υπέρμετρη επιβάρυνση και έπειτα μακροχρόνια σε φθορές. Στην κυρτή πλάτη, μπορεί να αποτραπεί με μεγάλη βεβαιότητα μια περαιτέρω επιδείνωση. Κατά πόσο η στάση του σώματος θα επανέλθει στη φυσιολογική της κατάσταση εξαρτάται από την ηλικία του πάσχοντα. Γιατί; Η ηλικία επηρεάζει τον βαθμό ελαστικότητας κυρίως του θωρακικού κλωβού, πόσο ενεργός είναι ο μεταβολισμός και κυρίως ακόμα πόσος χρόνος και προσπάθεια μπορούν να διατεθούν στις ειδικές θεραπευτικές διατάσεις συστολής. Συνήθως, μπορεί να επιτευχθεί μια συνεχής βελτίωση της στάσης του σώματος με όχι και τόσο ταχείς ρυθμούς. Βέβαια, όσο νωρίτερα αναγνωρίσει κανείς το πρόβλημα και δρα για να το αντιμετωπίσει αυτό, τόσο μεγαλύτερη είναι η επιτυχία. Εάν η στάση του σώματος ευθυγραμμιστεί, δεν θα χρειάζεστε και ζώνη για την πλάτη.

Αλλάξτε την καθημερινότητά σας! Ενσωματώστε κινήσεις που ανορθώνουν τη θωρακική μοίρα, κάνοντας πλάγιες περιστροφές ή κάμψεις ή ακόμα και υπερεκτάσεις. Προτείνουμε πάντα στους ασθενείς μας να τοποθετήσουν ένα μονόζυγο κάπου στο σπίτι και κάθε φορά που περνούν από κάτω, να κρέμονται για λίγο. Είτε να πιάνονται τακτικά από κάποιο σημείο, στο οποίο μπορούν να κρέμονται. Και τα παιδιά θα πρέπει να χρησιμοποιούν παιχνίδια, από τα οποία μπορούν να κρεμαστούν και να προχωρήσουν κατά μήκος, όπως μια οριζόντια κλίμακα, ένα μονόζυγο ή κρίκους. Η εκγύμναση με βάρη είναι επίσης μια καλή επιλογή, με ασκήσεις που απαιτούν τα χέρια να έλκονται δυνατά προς τα πίσω. Εναλλακτικά, αυτό λειτουργεί και με την κωπηλασία. Συνδυάστε το με τις ειδικές θεραπευτικές διατάσεις συστολής μας, οι οποίες περιλαμβάνουν τις κατάλληλες διατάσεις και ασκήσεις ενδυνάμωσης ακριβώς με στόχο την ανόρθωση της θωρακικής μοίρας. Οι ειδικες θεραπευτικές διατάσεις συστολής της θεραπείας μας Pain Release Pressure θα πρέπει να ενσωματωθούν δύο έως τρεις φορές στην καθημερινή ρουτίνα εξάσκησης, για να διατείνετε τους μπροστινούς συσταλμένους μύες και τις περιτονίες που ανορθώνουν τον θωρακικό κλωβό – και να ενδυναμώνουν τους οπίσθιους μύες. Ακόμη και τα παιδιά μπορούν και θα πρέπει να εφαρμόζουν αυτές τις ειδικές θεραπευτικές διατάσεις συστολής τακτικά ακόμη και με την πιο μικρή ένδειξη μιας κυρτής πλάτης όπως και όταν οι ώμοι συγκλίνουν προς τα εμπρός, για να αποτρέψουν την εξέλιξη της υπερκυφώσης και να αντιδράσουν έγκαιρα κατά των βλαβών στη στάση του σώματος. Ειδικά συνιστάται το τακτικό “χαλαρό άραγμα” με υπερέκταση της θωρακικής μοίρας πάνω σε βιβλία, τα οποία απλά τα τοποθετείτε καθημερινά για μερικά λεπτά στο ύψος του καψίματος. Αυτή η καθαρά παθητική εξάσκηση – αν εφαρμόζεται τακτικά – μπορεί να οδηγήσει βραχυπρόθεσμα και πρωτίστως μακροπρόθεσμα σε σημαντικές βελτιώσεις της στάσης του σώματος.

Οι θεραπευτικές διατάσεις συστολής είναι κατάλληλες ιδίως όταν υποφέρετε από πόνους – ακόμη και όταν υπάρχουν βλάβες στους μεσοσπονδύλιους δίσκους και άλλες εκφάνσεις φθοράς. Έτσι, προτού λάβετε αναλγητικά για μεγάλο χρονικό διάστημα, που πολύ πιθανόν θα αντιμετωπίσετε σοβαρές παρενέργειες ή αποφασίσετε για μια χειρουργική επέμβαση, η οποία δεν είναι ποτέ ακίνδυνη, δοκιμάστε τις ειδικές θεραπευτικές διατάσεις συστολής (Pain Release Pressure) που σας προτείνουμε. Σύμφωνα με την εμπειρία μας, το 90% των ασθενών μας μπορεί να απαλλαγεί από τους πόνους. Στη συνέχεια, ο οργανισμός ξεκινά τη διαδικασία ίασης. Εάν κριθεί απαραίτητο να τοποθετηθεί ένας αντικυφωτικός κηδεμόνας, τότε σας συμβουλεύουμε να επιλέξετε μόνο έναν κηδεμόνα, ο όποιος είναι σχεδιασμένος από πιστοποιημένο ορθωτικό, για να υποστηρίξει τον οργανισμό στην αναδόμησή του και την επίτευξη μιας ευθυτενούς στάσης του σώματος. Οι ελαστικές ζώνες διόρθωσης της στάσης του σώματος έχουν τη δυνατότητα να τραβήξουν μόνο τους ώμους πίσω και δεν μπορούν να διορθώσουν και να ανορθώσουν τη θωρακική μοίρα. Καταρχήν, δεν υπάρχει κανένας λόγος να μην αντιμετωπίσουμε τους πόνους που συνοδεύουν ασθένειες όπως η νόσος Scheuermann με τις ειδικές θεραπευτικές διατάσεις συστολής μας. Ειδικά στην περίπτωση της κύφωσης Scheuermann, η χρήση ενός αντικυφωτικού κηδεμόνα, ειδικότερα στην εφηβεία, είναι απαραίτητη με βάση έρευνες υψηλής μεθοδολογικής αξίας.